Bu ayakkabılarım beni çocukluğuma götürdü.Çocuklığumdan beri severim kırmızıyı. Çok sevdiğin kırmızı bi çizmem vardı.Ayakkabı alındımı hep bi kaç numara büyük alınır ,bi kaç yıl giyerdik.Çocukluk diyince aklıma kırmızı ayakkabılardan başka birde horozlu şeker gelir.Hemen hemen hergün mahalleden seyyar camlı arabayla şekerci amca geçer,etrafına topalanırdık ,sağlıklı olmayan ellerle satardı.Kırmızı renkte olur,sopası vardı bide.İlk bakışda bi kaç kez yalar sonra dayanamayıp ısırır ,bitince üzülürdük.
Ü-ür-üüüü..Karakuzum; hiç horozlu şeker yemedi,hiç çamurlada oynamadı,hiç burnuda kanamadı steril büyütüyoruz ama hastalıklarımızda bitmiyor.
Sabahtan akşama kadar dışardaydık.Arkadaşlarla çanak,saklanbaç,yakartop,can,billi...bir sürü oyun oynardık.
Acıkdığımızı bile bilmezdik.Şimdi öylemi ya karşı komşumuza bile güvenip çocuğumuzu bırakamıyoruz değilki sokakda oynamaya göndersek....
.jpg)
2 yorum:
Kırmızı ayakkabımız yok diye havamı yapıyosun :P Güzelmiş aggaların yeniyse güle güle giy
Bende yazıyı okuyunca düşündümde sabahdan akşama kadar bende dışardaydım yemek yemeye bile girmezdik eve anne ekmek arası yap derdim bazen çok acıkınca :)
Eskiye nazaran ortalık o kadar karışdıki kimseye güven yok dışarda insan gezmeye korkuyor allah kötülüklerden herkesi korusun.
Canım ne havası altı üstü kaç liralık ayakkabı :)))Daha iyileri senin olsun .
Amin .
Yorum Gönder