Düştük:((

   Karakuzum akşam babasıyla markete gitmişdi.Bende havalardan mı nedir bilmem öylesine  yorgundum ki kızımla ilgilenecek hiç halim yokdu.Hiç kıpırdamadan televizyona baktım biraz sonra kalktım  çay yapmaya gittim kapı çalındı benim karakuzu anneeeeee! anneeeeee! diye ağlayarak kapıya vuruyor.Babası ona mor bi pandif ayakkabı almış (evi halısız kullanınca diğer terlikleri çok ses yapıyor)  bana gösterecem diye sevincinden merdivenleri hızlı çıkınca da nasıl olduysa düşmüş işde.Eli kanamış bacağı acımış.Nasıl ağladı önce yıkadık ellerimizi sonra krem sürdük.Rabbim başka acı yaşatmasın güzel kızım bunlar olacak artık,büyümek kolay  değil ama biraz daha dikkatli olamalıyız merdivenlerde dedim.Sarıldık biraz. Allah korusun daha kötüsüde olabilrdi..Anneciğim ne olur Dursun teyzemi arayıp ona düştüğümü söylemem lazım dedi.Aradık artık  paylaştıktık acımızı..Bu aralar mor takıntımız var boyama yaparken kızlara mor ruj sürer:)))Benden de mor ruj ister, mor öje ister.Hani derler ya kırmızı olsun da beş fazla olsun sökmez bize:))Mor olsunda gerisi önemli değil yani.İşde bende bundan dolayı kızım sende mor hastası oldun keşke başka renk olsaydı ayakkabın  dedim .. Karakuzumda: anneciğim bideeee kısısr hastasıyım ,bideeee turşu hastasıyım demez mi.)))