Evet kalp kırmadan yaşayabilir miyiz. Maalesef bizim için çok zor kırmamak ve kırılmamak. Neden mi bu soruyu soruyorum bu aralar çok kırılıyorum...Ona üzül buna üzül depresyona girecem nerdeyse....Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır diye boşuna söylememiş atalarımız. Uslüp ne kadar önemli . Bari özür dilemeyi bilsek .Peygamberimiz kalp kırmak Kabe'yi yıkmak gibidir sözüyle bundan sakınmamızı söylemiş. Tamam sonuçta insanız bazen istemeden kalp kırdığımız olmuştur ama iş karşı tarafı üzdüğümüzün farkına vardığımızda özür dilesek,bi gönül alsak sorun çözülür.En ufacık dünyalık sorunlarla birbirimizi kırabiliyoruz,dünyalık hiç bir mesele bizim ahiretimizi yıkacak kadar önemli olmasa gerek ama nerde.......Gönül yarasına sebebiyet vermek, Ahirete intikal eden bir sorumluluğu da beraberinde getirmektedir
Kafaya tokadan, başka bi şey takmayanlar varmı aranızda.....Nasıl oluyor bu iş.....,incitmemek kolayda iş incinmemekte .Rabbim bizi duygularının aritmetiğini yapan kullardan eylesin ve öyle kişilerle karşılaştırsın inşallah. Şair ne kadar da güzel söylemiş:
Cihân bâğında ey âkil, budur makbûl-i ins ü cin;
Ne kimse senden incinsin ne sen bir kimseden incin!..
.jpg)
2 yorum:
İçini çok güzel bir şekilde dökmüşsün. Ben tokadan başka herşeyi takarım kafama :) çok kötü bir yapı bence sende öylesin aman diyip hiçbirşeyi takmamak gerek
İnsanları kırmaktan çok korkarım nasıl kırılmaktan korkuyorsam farkında olmadan insan bazen hatalar yapabiliyor ana önemli olan hatayı fark edipde gönül almak tabiki yapmasak daha iyi ama sonuçda yapdıysakda bunun telafisi var Allah iyi insanlarla karşılaşdırsın.
Canım tokadan başka bi şey takmamamyı öğrenmeliyiz. Heleki Karakuzuma incinmemeyi öğretmeliyim. İnsan kendi yapamadığını başkalarına anlatmakta uygulatmakta üstüne yoktur ta aynen öyle benimkisi biraz zor iş ama güçlü olmalı...
Yorum Gönder