Taşındık

    Nihayet geçen hafta pazatresi (2 kasım) da yeni evimize taşındık.Hiç bir yıllık iznimi tatil olarak kullanamadığıma yanarım .Ya anneme temizlik için ya ev boyaması ya evtemizliği için.Bu seferde taşınma için kullandım birazını.Yoruldum hertarafım dökülüyor resmen bittimmmmmm. Belimi sakatladım oturdummu kalkamıyorum.korse kullanınca biraz iyiyim şükür...Ama nihayet kendi eveimdeyim artık ne evsahibi korkusu nede kira derdi olmayacak ama borcumuzu ödeyene kadar banka korkumuz hep olacak.Rabbim herkezin yardımcısı olsun. Herkezi kendi evinde oturmayı nasip etsin.Bize ve bizim gibi olanlarada ödeme kolaylığı versin.Aminnnnnn.

     Taşınmaya taaaa Ramazan ayında başlamışdım yavaş yavaş halılarımı yıkayıp kuruttum önce .Sonra yavaş yavaş eşyaları kolilemeye devam ettim.Salon ,antre  ve odalar hep kolilerle doldu taşdı.Nekadar zormuş toparlanmak hele bide hiç yardım olmadan.Bir yandan toparlandım bi yandan hüzünlendim dile kolay 8 sene aynı evde oturduk.hiç taşınma nedir bilmeden ilk eveimdi sonuçfa küçükdü herzaman darlığından yakındım ama komşularım iyilerdi.Hele karşı komşumuın hakkını ödeyemem.Soğalsun çok temiz ve güzel yemek yapardı  ve ne yarsa banada bi tabak gönderirdi.Çalıştığım için eve yorgun argın geliyorsun  bazen yemek aş olmayınca  altın bulmuş gibi oluyordum .Tabi bende onu yemek yapamasamda pek elimden geldiğince gönüllüyordum.

    En çok karşı komşumu ararım.Alt komşum Zülfiye abla  da stres atmak için bire birdi.Zülküf diye takılırdım.Akşehirli Bulgaristan göçmeni olunca değişik  matrak bi şivesi var ' ay mari'diye konuşur hep beni güldürürdü.:))Ben onu Akasya Durağı dizisindeki Osman ağanın karısı Safiyeye benzetirim :)Tıpkısının aynısı konuşma tip huy.Bide Ayşe ablam vardı oda benim sırdaşım dert ortağımdı arada içimi dökerdim beni rahatlatırdı tavsiyelerde bulunurdu.Her akşam iş dönüşü kapısını tıklatırdım ayak üstü konuşurdum.Komşularımla sıcacık ilişkilerim vardı.Hepsi yalan oldu şimdi.Şimdi burada nasıl komşularım olacak bi tane kafadengi anlaşacağım biri olursa yeter.

     Kolileri davaş yavaş yerleştirdim şükür ama salonum bom boş kaldı diğer evim küçük olduğu için pek eşya almaışdım şimdi acısını çekiyorum şimdi eşya sıkıntım olmayacakdı ama zamanla her şey olur biraz sabretmek lazım.

     Yeni evimizi alışmaya çalışıyoruz ama ilk günlerde sanki başkasının evinde kalıyormuşuz gibi geldi.Hele kara kuzum çok yadırgadı .Sonuçda orda doğdu orda büyüdü.Bende bi hafta ayrı kalınca soğumuşum bloğumdan yazı yazmaya üşendim birden.