Sağlıktan büyük zenginlik yokmuş...

Pazar akşamı kanamam arttı.Karın ağrısı ve bel ağrısıyla sabahı zor yaptım.Kendimi psikolojik olarak  hamile hissettiğimden ağrı kesici atmaya  bile cesaret edemedim.Salı gününü beklemek istemedim.Bir an önce kurtulmalıydım.Dursun  ablayı(bakıcımız) aradım.Ama ulaşamdım.Burayada yeni taşınmıştım kime diyecekdim benimle hastanete gelebilirmisiniz diye..Sağolsun  Sıdıka Hanıma  Karakuzumu bırakdım.onunda ikizleri vardı.Arkadaşlarım da işteydi..İnsanın gurbette olması hele annesinden uzak olması çok zor gerçekten.İçimde büyük bir korku olmasına rağmen bütün cesaretimi toplayıp yapayalnız çıkdım yola.Bu gün bu iş bitmeliydi.

 Hasteneye geldiğimde doktorun ameliyatta olması nedeniyle bi kaç saat bekledim. Bu esnada yanımda genç bir bayan vardı.Aramızda kısa bir konuşma geçti. Hamilemisiniz diye sorduğumda.Daha iki aylık evli olduğunu, dişinin  ağrıdığını  iğnryi görünce bayıldığını söyledi..!!!!!.Canım benim; peki sen nasıl anne olacaksın nasıl doğum yapacaksın dedim.Ya benim yerimde olsan ne yapacaksın .Hiç üzülme gülme  gazı verilerek diş yapılan yerler olduğunu keşke kürtaj esnasında banada mutluluk gazı verseler de acı hissetmesem  dedim.:)))

Neyse doktor gelmişdi hemen Özlem'i aradım  ablacığım annen (Dursun Abla)veya sen yanıma gelebilirmisiniz dedim. Özlem ablacığım ben geleyim deyince kendimi biraz rahatlamış hissettim.Eşimede haber verdim.Özlem'in gelmesiniyle birlikte doktorun yanına girdim.Doktor bana seni yarın sabah yapalım  deyince bu gün yapmasını rica ettim. Tamam 18:00 gibi yapalım dedi.Yatış işemlerini tamaladık saat 16 gibi serümla birlikte sunni sancı verdiler ellerim ayyaklarım buz gibi oldu korkudan .Ağrıya da dayanamz olmuşdum . Neyse saat 18 de  beni ameliyat haneye aldıklarında kalbim duracak sandım .Anestezi uzmanına canım çok yanacak mı derken bayılmışım bile...

Yarım saat sonra ağlayarak uyandım.Kürtaj bitmişdi ama çok şiddtli ağrım vardı ağlıyordum bana bi ağrı kesici iğne yaptılar Bir şişe serum daha bağladılar.Çok üşüdüğümden çenem dişlerim kitlenecek sandım. .Saat 20:30 gibi bütün ağrılarım geçmişdi şükür.Eşimden hemen bir çikolata istedim.Çok kan kaybettiğim için kan şekerim düşmüşdü.Hazırlamdık çıkdık hastaneden .Dursun ablamda merak içinde beklemiş bizim dönmememizi ,bir şeyler  hazırlamış.O kadar duygulandım ki..... Benim de  Karakuzununda  burdaki annesiydi. O.Kendisi de 3 kere kürtaj olmak zorunda kaldığından ne kadar zor bi şey olduğunu biliyordu. Özlem'ciğimde benin bütün acılarıma şahit olmuşdu.Anneyin kıymetini iyi bil onu çok üzme bak senden önce hemde 3 kere bunları yaşamış. Sana düşkünlüğü bundan  dedim. Çünkü Özlemde tek çocuk.Kardeşi olmadığı için annesine çok kızıyordu.Rabbim Özlem'ciğime de Karakuzuma'da hatta düşmanıma bile yaşatmasın bu acıyı.Norkozu bulan kişiye bile dua ettim .Yoksa nasıl dayanacakdım.

Her şey yaşandı bitti.Şu an Rabbime binlerce şükür çok iyiyim.Karakuzum anne hamile misin? dediğinde kızım Hamza'mız biraz geçikecek o kadar dedim:)))

Rabbim hayırlısından sağlıklı ,hayırlı evlatlar nasip etsin. Karakuzumu kardeşsiz bırakmasın.Amin.....

Halk icinde muteber bir nesne yok devlet gibi

Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi

Kanuni Sultan Süleyman