Karakuzumu akşam uyurken uzun uzun seyrettim.Yüreğim sızladı bu ağlamaktan kızaran gözlerinin haline.Okulda yaramaz çocukların içinde kendini ifade edemiyor.Sanırım bunda bizinde hatamız var fazla korumacı davranıyoruz.
Dursun teyzemi zinde ,bizimde tek ilgilendiğimiz şey sendin tabi.Anneciğim: servisten inince senin karşılamanı istiyorum ,seni çok özlüyorum diyorsun ya :(( Şimdi anlayamazsın içimdeki bu suçluluk duygusunu....Maalesef çalışan anne olmakta zor,çalışan annenin çocuğu olmakta....
Cumartesi öğleden sonra ilk veli toplantımız vardı..Her gün okula gitmemek için ağlayan ,sınıfının değiştirilmesini söyleyen Karakuzum gayet mutlu bir şekilde Anneciğim ben öğretmenimi seviyorum,sınıfımı değiştirme demezmi.....O kadar mutlu oldum ki.Öğretmeni Sıdıka Hanıma kızıma ilgisinde dolayı. teşekkür ettim Her bir veli için hazırlanmış bu lalerin içinde küçük notlar vardı .Bizin notumuzda çok sevimli,kibar derslere karşı ilgili ve vede ders çalıştırmanıza ihtiyacı var yazıyordu.
Pazar günü arkadaşım Celilenin düğünü ne katıldık.Canım arkadaşım bir ömür boyu mutluluklar diliyorum.Rabbim bir yastıkta kocatsın inş.
Akşam Karakuzum erkenden uyudu.Biraz örgü öreyim dedim ama yarım kalan örgülerimi nedense elime almak istemedim.O kadar örmeyi planladığım şey var ki. .Arka sıradakiler dizisine kaptırmışken kendimi bu tutamağımda aradan çıkardım.
.jpg)
2 yorum:
Nasıl da kızarmış gözleri, çok üzüldüm. Gerçekten çalışan anne olmak zor. Bu vicdan azabı sanırım hiç geçmez. Aynı şeyi Hilal ablam da yaşıyor. Bu arada Beyza'nın sınıfına alıştığına sevindim.
Resmi görünce çok duygulandım gözleri çok kızarmış :( Çalışan anne çocuğu olmak çok zor çalışan annede bi okadar zor yakın ilgi alaka gösteremediğine insan üzülüyor
Celile'yi Allah mesud etsin Allah iki cihan saadeti versin.
Yorum Gönder